به گزارش نماینده در بخشی از خاطرات حجت الاسلام والمسلمین علی اکبر ناطق نوری آمده است : در یکی از شب نامه هایی که طرفداران آقای منتظری پخش کرده بودند, آمده است که امام در سال های آخر, کاری از ایشان بر نمی آمد و همه ی کارها را احمد آقا به اسم امام تمام می کرد. بزرگترین خیانت به انقلاب و نظام این است که در دوره ای از حکومت که ولی فقیه در راس است, بگوییم ولی فقیه مشاعر خود را از دست داده بود.

معنای آن این است که در این مدت, اصلا نظام و حکومت مشروعیت نداشته است. در حالی که از الطاف خداوند تبارک و تعالی نسبت به حضرت امام این بود که تا آخرین دقایق زندگی, مشاعر او خوب کار می کرد . از جمله نامه هایی که از ایشان وجود دارد , تصمیماتی است که در مورد جنگ اخذ کرده اند. در باره ی قطعنامه , امام نامه ای نوشتند که بخشی از آن برای مردم خوانده نشد و حاج احمد آقا در یک جلسه ی غیر علنی در مجلس, برای نماینده ها و مسئوولین قرائت کردند. حضرت امام در این نامه آورده بودند که بعد از عملیات مرصاد مسئولین نظامی و فرمانده ی سپاه را خواستم و گفتم اگر شما بخواهید جنگ را ادامه دهید و پیروز شوید, چه چیزهایی لازم دارید؟ فرمانده ی سپاه بعد از هشت سال جنگ جواب داده بود که ۳۰۰ هواپیما و ۳۰۰۰ تانک و ۷ سال دیگر وقت لازم است. هم چنین نیروی ارتش دو برابر و نیروی سپاه پنج برابر شود. حضرت امام از نخست وزیر – جناب آقای مهندس موسوی – سئوال کردند: چه قدر امکان دارد این بودجه را تامین کنید. پاسخ منفی بود, البته فرماندهی وقت سپاه عرض کرده بود: در عین حال حاضر به ادامه ی جنگ هستیم. که امام در نامه ی تاریخی خود فرمودند: این دیگر شعار است. لذا می فرماید: در این شرایط برای حفظ اسلام و انقلاب آبرویم را معامله می کنم و جام زهر را سر می کشم.

شخصی نزدیک به موت این قدر هوشیار است که این نامه را برای تاریخ می نویسد تا هر کس به گردن دیگری نیندازد و در نهایت ، همه این امر را گردن امام بیندازند . با این شرایطآیا می توان پذیرفت که مشاعر خود را از دست داده؟ واقعا من نه اسناد و مدارک در اختیار دارم و نه اهل قلم هستم ، فقط از این که چرا این حرف ها تبیین نمی شود رنج می برم.

لازم بود همان موقع دفتر امام با تمام وجود وارد می شد ، ولی متاسفانه با یک بیانیه در روزنامه و تکذیب و یا تائید قسمتی از آن نامه ، خیلی سطحی از کنار آن گذشتند . به طوری که من طلبه ، آخر نفهمیدم که این ها چه گفتند ؛ چه رسد به مردم . البته هنوز فرصت باقی است تا کسانی که مطلع هستند لجنه ای تشکیل بدهند و این خاطرات سراسر دروغ را جواب بدهند ، تا در تاریخ بماند ؛ اگر چه متاسفانه آن اکاذیب آثار خود را گذاشت.

رک خاطرات حجت الاسلام والمسلمین علی اکبر ناطق نوری - جلد دوم - صفحه ۷۳ و ۷۴